ZMARZNIĘTY PIES

Mieszkając w kraju, w którym złota jesień przemienia się w nieprzyjemną, chłodną i deszczową aurę, a zima bywa sroga, ważne jest, aby Twój pies nie pozostawał narażony na długotrwałe oddziaływanie warunków zewnętrznych. To jedna z zasad, które większość z odpowiedzialnych właścicieli psów dobrze sobie uświadamia. Kolejną zasadą jest, że poddawany wysiłkowi fizycznemu pies, wymaga, aby każdą aktywność zaczynał i kończył w cieple. I nie chodzi o pogodę, ale o rozgrzanie przed treningiem oraz utrzymanie ciepła jego ciała po zakończonej aktywności. 

Jakie psy marzną? 

Jeżeli pies nie trzęsie się z zimna, trudniej będzie zauważyć nam, czy jest mu zimno. Ale istnieje kilka czynników, które warto wziąć pod uwagę. Są to: wielkość, psy krótkowłose lub bez podszerstka, szczeniaki oraz psy stare ze słabym systemem immunologicznym, suki w ciąży, choroby upośledzające wzrost włosa (np. Cushinga, niedoczynność tarczycy). 

Zatrzymajmy się na chwilę przy okrywie włosowej, którą warunkuje genetyka. Funkcję termoizolacyjną, chroniącą przed wodą, pełni warstwa włosa znajdująca się bezpośrednio przy skórze – zauważymy ją rozgarniając włos okrywowy. To podszerstek. Podszerstek jednak nie występuje u wszystkich ras. Pozbawione go są między innymi: maltańczyk, yorkshire terier, charcik włoski, rhodesian ridgeback, bokser, wyżeł węgierski krótkowłosy, wyżeł weimarski krótkowłosy. Z tego względu narażone są na chłód dużo bardziej niż psy posiadające podszerstek. Marznąć mogą też psy wyposażone w tę warstwę, jeżeli futro strzyżemy dla potrzeb estetycznych lub w celu zapobiegania zmatowieniu, np. pudle. 

Jakie psy nie marzną?  

Większe psy z gęstym włosem zwykle nie potrzebują dodatkowej izolacji podczas umiarkowanej zimy. Poza poczuciem dyskomfortu w ubraniu, mogłyby się przegrzać. To również te, które gorzej radzą sobie w ciepłych temperaturach, np. Malamuty, Siberian Husky,  Alaskan Husky, Bernejski pies pasterski, Samoyed i inne. Ich futro jest naturalnie przystosowane do przebywania w niskich temperaturach. 

Wielkość też ma znaczenie. Ciepło traci się z powierzchni ciała, zatem im więcej powierzchni przy równoczesnej mniejszej objętości, tym więcej utraconego ciepła. Większe psy mają niższy stosunek powierzchni do objętości niż mniejsze psy, emitują więc mniej ciepła na jednostkę masy i pozostają cieplejsze na mrozie. Innymi słowy: aby utrzymać ciepło, potrzeba mniejszej powierzchni ciała w stosunku do jego objętości. Dlatego krępy pies północny, swoista kulka, ma wyborne możliwości termoregulacji podczas największych mrozów. Jego uszy są tak małe, grube i pokryte futrem, jak to tylko możliwe, aby zatrzymać ciepło i zapobiec odmrożeniom (ze względu na dość wysoki stosunek powierzchni do objętości tej części ciała i wysoką cyrkulację). 

Hipotermia

Wychłodzenie organizmu to stan, w którym dochodzi do obniżenia temperatury wewnętrznej organizmu poniżej jej normalnego zakresu. Może do niego dojść:

• podczas długiego przebywania w zimnych warunkach
• podczas pozostawania na zewnątrz w chłodnej, deszczowej pogodzie
• w trakcie dłuższego spaceru, gdy pies pozostaje na smyczy i nie jest w stanie poruszać się w tempie pozwalającym na ogrzanie organizmu
• w trakcie kilkugodzinnego wysiłku fizycznego podczas bardzo niskich temperatur
• po wysiłku fizycznym, gdy rozgrzany organizm pozostaje w chłodzie
• po „kąpieli” w lodowatej wodzie
• przy jedzeniu śniegu, aby zaspokoić pragnienie

Pies traci najwięcej ciepła poprzez uszy, poduszki łap, a także pysk – zianie. Pierwszym alarmującym sygnałem, który łatwo rozpoznamy, są dreszcze, niechęć do wyjścia na zewnątrz, skulone ciało. Nawet wesoło biegający psiak, który już na pierwszy rzut oka trzęsie się z zimna, powinien zostać ubrany lub zabrany do ciepłego, suchego pomieszczenia. W razie potrzeby można go osuszyć ręcznikiem, nakryć kocem, przytulić lub schować pod kurtkę. 

O hipotermii mówimy już przy spadku temperatury ciała poniżej 37 stopni Celsjusza. Pomimo, że jest to hipotermia łagodna, spowalnia się rytm serca i oddychanie, występują dreszcze. Należy wtedy szybko reagować, zabierając psa do ciepłego pomieszczenia, podając ciepłą wodę lub wywar mięsny (tłuszcz = energia), rozmasowując ciało. 

Hipotermia umiarkowana to obniżenie temperatury od 35 do 33 stopni Celsjusza, przy której dochodzi do nasilenia objawów. Pies jest apatyczny, traci kontakt z człowiekiem, ma duże dreszcze. Poza wspomnianymi wyżej, wzrostowi temperatury pomoże ogrzanie szyi, pach, pachwin. Przykładaj do nich termofor owinięty ręcznikiem. Jeśli to nie pomaga, udaj się jak najszybciej do weterynarza. 

Hipotermia zagrażająca życiu to spadek temperatury poniżej 33 stopni. W tym momencie ustają dreszcze, a organizm przestaje wytwarzać ciepło. Jeżeli pies natychmiast nie otrzyma pomocy lekarskiej, nie ma szans na przeżycie. W drodze do weterynarza, ogrzewaj psa kocami, rozgrzej samochód, ale nie ogrzewaj bezpośrednimi źródłami ciepła (suszarką, strumieniem ciepłego powietrza w samochodzie). Nigdy też nie wkładaj psa do wanny z ciepłą wodą. 

Obszarami narażonymi na odmrożenia są końcówki uszu, ogona, łapy. Jeśli do nich dojdzie, zwróć  się o pomoc weterynarza. 

Ciekawostka z cyklu: psy zaprzęgowe

Podczas największego z wyścigów psich zaprzęgów, Iditarod na Alasce, który rozgrywa się na dystansie 1500 km w zamieciach śnieżnych i ekstremalnie niskich temperaturach (nawet poniżej -50 stopni Celsjusza), jednym z wymaganych i podstawowych elementów ekwipunku są kurtki, derki i buty dla psów. Jeden zaprzęg zużywa około 3000 lekkich butów wykonanych z cordury, które nie zapewniają ciepła, ale chronią łapy przed lodem, śniegiem, wodą. I choć w wyścigu biorą udział wyłącznie psy ras północnych, na postojach odpoczywają na posłaniu ze słomy ubrane w kurtki, czasem dodatkowo okryte derkami. Dzięki temu mają zapewniony komfort, ciepło, aby móc się nieco zregenerować przed kolejnym etapem. Śpiąc zwijają się w kłębek, z ogonem zawiniętym wokół nosa, co chroni nagi, wilgotny nos, a zarazem pozwala oddychać ogrzanym przez ciało powietrzem. Również w trakcie biegu psy mają na sobie nylonowe kurtki z ociepleniem (samce ze specjalną ochroną genitaliów), aby ich organizmy nie wychłodziły się w niesprzyjającej wietrznej pogodzie podczas wielogodzinnego wysiłku. 

Kolejną istotną kwestią w utrzymaniu odpowiedniej termoregulacji psów zaprzęgowych jest wysokotłuszczowa dieta. Aby zaspokoić swoje potrzeby metaboliczne podczas Iditarod, psy potrzebują około 10 tysiecy kalorii dziennie, co zapewnić im może jedynie dieta bogata w kalorie tłuszczowe.

Ubranie 

Tematem następnego artykułu będzie ubranie dla psa rozpatrywane ze względu na warunki pogodowe, właściwości materiału, rasę, itp. Stay tuned!